sobie nurków rezerwowych, zdolnych do natychmiastowej akcji w razie wypadku.<br>Mimo tych rozlicznych "asekuracyjnych" obwarowań wypadki jaskiniowe były moim straszakiem w czasie, gdy odpowiadałem za ratownictwo w Tatrach. Najzwyczajniej i po prostu bałem się alarmu z jaskini. Nie ufałem przede wszystkim sobie i nie do końca byłem przekonany o opanowaniu rzemiosła jaskiniowego przez ratowników zawodowych. W gruncie rzeczy tylko na nich można liczyć w codziennej pracy. Grotołazi zawsze są chętni do udziału w akcji i popełniłbym krzyczącą niesprawiedliwość, nie wspominając o tym. Wielu z nich to ludzie wybitni, którzy reprezentują światowy poziom w alpinizmie podziemnym - jak nazywa się coraz częściej sportowe