się dobrze pije, pamiętajmy, że "życie jest zbyt krótkie, byśmy pili liche wina".<br>Tę prawdę odkrył już Juliusz Cezar, kiedy dotarłszy do północnej Burgundii uznał, że choć wina tutejsze nie mają tej ciepłej słodyczy słonecznego południa, jak te podawane mu w Rzymie, to jednak przynoszą tak potrzebną po wojennym zmęczeniu rześkość głowie i sercu. Po winach południowych dobrze się śpi, po winach północnych można się brać do pracy. Brak słońca zastępuje się tu dodatkiem cukru (dozwolona prawem "szaptalizacja"), co pozwala na niezbędny dla poważnych win poziom alkoholu (co najmniej 11 procent) i udział w konkurencji, zazwyczaj zwycięskiej, na rynkach światowych. A