w sytuacji, gdyby społeczeństwo polskie mogło poprzez demokratyczne wybory decydować samo o sobie i swojej gospodarce".<br>Janusz Lewandowski i Jan Szomburg posiadali już wtedy spójną i dość przemyślaną koncepcję masowej prywatyzacji bonowej. Odrzucali oni zdecydowanie wszelkie formy "uszlachetniania" własności państwowej i proponowali "realne i radykalne przeniesienie uprawnień własnościowych na szerokie rzesze społeczeństwa". Pomysł bonu prywatyzacyjnego, który w końcu lat osiemdziesiątych narodził się w kręgu gdańskich liberałów, w ten czy inny sposób został realizowany później w osiemnastu krajach dawnego bloku komunistycznego. W tym samym czasie Tomasz Gruszecki napisał obszerną pracę na temat pola możliwych rozwiązań prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Pierwsze przeprowadzone wówczas badania