zarechotał... Był to jednak śmiech ciężki, przytłaczający, bez odrobiny wesołości.<br>- Wiem, że figura jest dla tancerki najważniejsza, a po urodzeniu dziecka bardzo trudno wrócić do tańca. I piersi też często robią się obwisłe, brzydkie. I te rozstępy na brzuchu i biodrach... Rozumiem wszystkie pani obawy, ale nie poślę pani do rzeźnika, nie pomogę pani w zabiciu tego dziecka. Powtarzam, ciąża rozwija się prawidłowo i jest już duża. Wkrótce poczuje pani ruchy płodu. Na pani miejscu zastanowiłbym się, czy nie urodzić.<br> Iw zadrżała... Była wściekła. Nie spodziewała się takich słów od profesora, który zapewne miał za sobą tysiące skrobanek. W samej tylko