uwierzenia! Przeszła przez zamknięte drzwi. Cóż wy na to, dzieci?<br>AMELKA<br>My nic. Trochę jesteśmy zmęczone.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Nibek gładzi je po włosach. Wchodzi Kucharka&lt;/&gt;<br>KUCHARKA<br>Kolacja podana.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Wychodzi&lt;/&gt;<br>&lt;page nr=117&gt;SCENA SZESNASTA<br>ANETA<br>Ach - nareszcie! Nikt nie pomyślał w tym domu, że jestem z podróży. Nikt nie dał mi nawet szklanki herbaty.<br>NIBEK<br>&lt;hi rend="italic"&gt;rzucając się do niej&lt;/&gt;<br>Ach, kuzynko! Przepraszam cię. Zaraz najemy się jak borsuki.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Bierze ją pod rękę i prowadzi ku drzwiom na prawo. Wychodzą&lt;/&gt;<br>AMELKA<br>&lt;hi rend="italic"&gt;przechodząc do Kuzyna na prawo&lt;/&gt;<br>Ale dziś nie będziesz nas męczył? Jesteśmy takie zmęczone. Zabawisz się dziś z Anetą?<br>KUZYN<br>&lt;hi rend="italic"&gt;obłędnie&lt;/&gt;<br>Nie wiem jeszcze nic. Nic nie