tylko interesują cały świat. One mają dla całego świata bezpośrednie, praktyczne znaczenie. W krajach stanowiących epicentrum tego procesu narasta świadomość powagi sytuacji. Szuka się dróg wyjścia. O próbach tych możemy powiedzieć tyle, iż podejmujący je mają poczucie, że rozwiązuje się sprawy mające znaczenie drugoplanowe, a pozostają nie rozwiązane te zasadnicze, rzutujące na główne procesy społeczne, na atmosferę i styl życia. A w życiu społecznym rozwiązywanie spraw pomniejszych ma znikome znaczenie. Tu liczy się tylko rozwiązywanie spraw zasadniczych. Rozwiązanie musi oznaczać, przebudowę ustroju społecznego. Jak nie można zlokalizować kryzysu, do jednej sfery życia, tak nie można ograniczyć rozwiązań do sfery gospodarki czy