się i dokonują wielkie przemiany. W latach pięćdziesiątych były to szkoły wyższo-średnie; dziś są to regularne, pełne wyższe uczelnie. Niedawno przeprowadzona ankieta wykazuje, że średnim stopniem naukowym wykładowcy polskiego seminarium jest doktor, większość seminariów ma już kilku, czasami kilkunastu pracowników samodzielnych oraz kilku wykładowców po studiach zagranicznych na uniwersytetach rzymskich, francuskich czy niemieckich. Nadano więc seminariom strukturę szkoły wyższej, a klerycy mają możność osiągnąć tytuł magisterium kościelnego, nie odbiegającego poziomem od magisterium państwowego. Stopniowo, choć może jeszcze za wolno, seminaria kompletują wyposażenie konieczne: biblioteki, czytelnie itd. Ponadto seminaria przeżywają rozkwit ze względu na ilość powołań. Liczba kleryków przewyższa niejednokrotnie nawet