którzy się na nią potrafili zdobyć, odnaleźć najbardziej upragnione wartości etyczne, zagubione przez otępiałe społeczeństwo.<br>Bunt - jak słusznie zauważa Camus - zawsze rodzi solidarność. Więcej: solidarność jest podstawowym nakazem etyki ludzi, których zjednoczył bunt. Poświęcić życie można za to jedynie, co uznaje się za wartość je przewyższającą, a więc - poza wartościami sakralnymi - za ponadjednostkowe wartości ludzkie, wyrażone w postaci takich czy innych idei. Bunt z natury swej wyraża krzywdę wspólną, społeczną - bunt tamtych ludzi, prekursorów rewolucji socjalistycznej, wyrastał z realnego poczucia krzywdy klasy społecznej, z którą się solidaryzowali, i z poczucia gwałtu politycznego dokonywanego na całym społeczeństwie polskim. Tą drogą bunt odradzał