doliny, słońce poczerwieniało, wystarczyło, żeby je na chwilę spuścili z oczu i już usunęło się między grzbiety porosłe dżunglą spłowiałą od suszy.<br>Pośród chałup, glinianych gniazd przylepionych do skał, szukali wody. Półnagi stary chłop o twarzy z hebanu zaprowadził ich do studni, a raczej głębokiego skalnego zbiornika. Wodę czerpano skórzaną sakwą, lina nawijała się skrzypiąc, grube bryzgi ściekały w kamienne gardło, śpiewając i dzwoniąc, od tych głosów szczodrze rozlewanej wody jeszcze bardziej chciało się pić, niecierpliwie napierali ramionami na szprychy kołowrotu.<br>- Nie pij - zagrodziła mu drogę Margit - zobacz, to nie woda, tylko zupa z utopionych chrząszczy...<br>- Nic mi nie będzie - upierał