Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
poczuciu krzywdy oskarżał teatr o fatalną obsadę, zarzucał Bogusławskiemu, że grał Maciejowskiego niczym „włoski intrygant", Truskolaskiej (Bona) brak opanowania roli, a publiczności niezrozumienie „dążności autora" i celu sztuki, która „nie trafiła na chwilę stosowną, by być pojętą", ale niezależnie od wszystkiego w tymże roku zaczęła krążyć po salonach wspaniała Barbara Felińskiego. Była ona o wiele bardziej od swej poprzedniczki „francuska" i deklamatorska; a co ważniejsze – sugeruje Wężyk w pamiętnikach – znalazła wysoko postawionych wielbicieli, którzy zapewnili jej powodzenie.
Na plan pierwszy w tym starciu dwu Barbar wychodzi zatem w istocie konfrontacja między francuskim i niemieckim wzorem
poczuciu krzywdy oskarżał teatr o fatalną obsadę, zarzucał Bogusławskiemu, że grał Maciejowskiego niczym &#132;włoski intrygant", Truskolaskiej (Bona) brak opanowania roli, a publiczności niezrozumienie &#132;dążności autora" i celu sztuki, która &#132;nie trafiła na chwilę stosowną, by być pojętą", ale niezależnie od wszystkiego w tymże roku zaczęła krążyć po salonach wspaniała Barbara Felińskiego. Była ona o wiele bardziej od swej poprzedniczki &#132;francuska" i deklamatorska; a co ważniejsze &#150; sugeruje Wężyk w pamiętnikach &#150; znalazła wysoko postawionych wielbicieli, którzy zapewnili jej powodzenie.<br> Na plan pierwszy w tym starciu dwu Barbar wychodzi zatem w istocie konfrontacja między francuskim i niemieckim wzorem
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego