młodzi mężczyźni, którzy wiele rysów zapożyczyli z poematów Byrona. Tragizm miłości znalazł najpełniejsze ucieleśnienie w postaci bohatera dramatu Antony (Porte-Saint-Martin, 1831). Tytułową rolę grał w nim Pierre Bocage (1797-1863). Bocage-Antony, wysoki i szczupły blady młodzieniec o długich, czarnych włosach, namiętny i wrażliwy, melancholijnie przechadzający się po salonach - wcielał poetycki ideał epoki, narzucił w Paryżu modę także towarzyskiej stylizacji. Jego sposób gry, eksponujący krańcowo zmienne emocje i wzniosłe komplikacje romantycznej psychiki, Dumas tak oto ocenił w postscriptum do edycji sztuki: <gap>.<br>Antony zabił z zazdrości, bo nie mógł dopuścić, by jego kochanka wróciła do męża, za którego wydano ją