Typ tekstu: Książka
Autor: Grynberg Henryk
Tytuł: Drohobycz, Drohobycz
Rok: 1997
a ja nie pytałam.

Mama chciała wyjechać daleko, gdzie nikt nas nie znał, i dotarłyśmy do Brzegu nad Odrą. Było to nieduże, zielone miasto z silną rosyjską bazą - pułk bombowców, pułk myśliwców, pułk czołgów. Nasze mieszkanie wychodziło na ogród. Miałam osobny pokój z białym dywanem, białym tapczanem, białymi szafkami. W saloniku stało pianino - również dla mnie - choć nie chciałam się uczyć grać. Duża kuchnia, świetnie wyposażona, też mało nam była potrzebna, bo mamusia nie lubiła gotować. Na szafkach, stolikach, komodach stały kryształy i porcelanowe figurki z fujarkami i flecikami.

Mama miała kiosk z papierosami - jako pani Chmielewska oczywiście - a ja chodziłam
a ja nie pytałam.<br><br>Mama chciała wyjechać daleko, gdzie nikt nas nie znał, i dotarłyśmy do Brzegu nad Odrą. Było to nieduże, zielone miasto z silną rosyjską bazą - pułk bombowców, pułk myśliwców, pułk czołgów. Nasze mieszkanie wychodziło na ogród. Miałam osobny pokój z białym dywanem, białym tapczanem, białymi szafkami. W saloniku stało pianino - również dla mnie - choć nie chciałam się uczyć grać. Duża kuchnia, świetnie wyposażona, też mało nam była potrzebna, bo mamusia nie lubiła gotować. Na szafkach, stolikach, komodach stały kryształy i porcelanowe figurki z fujarkami i flecikami.<br><br>Mama miała kiosk z papierosami - jako pani Chmielewska oczywiście - a ja chodziłam
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego