I kwita!...<br> - A ja panu powiem, że to sentymentalna bzdura!... - oburzył się<br>markiz do żywego, aż cała twarz mu pociemniała.<br> - Oczywiście. Pan mnie zawsze przebije tym samym atutem! -<br>odparłem rozgniatając &lt;orig&gt;okurek&lt;/&gt; papierosa na świetlistym naszym<br>linoleum.<br> - Ja tam nie byłem!<br> Nie byłem w Anus Mundi!<br> A pan tam był w samiuteńkim środku.<br> Bardzo grzecznie brzmi to po łacinie, nawet elegancko, ale...<br> To pan siedział w Odbytnicy Świata!<br> Pan jest święty, ja jestem ignorant...<br> Odwróciłem się do niego plecami i poszedłem.<br> Lecz nie uszedłem daleko.<br> Za chwilę markiz mnie dogonił drobnym kroczkiem.<br> Słyszałem te jego komiczne drobne kroczki za sobą.<br> Chodząc czy