od socjologicznego ujęcia problemu, ale i pogłębionej, psychologicznej analizy. Większość publikowanych prac z tego zakresu to zestaw statystycznych informacji o samobójcach, to prace charakteryzujące raczej działalność określonych instytucji (szpitale, ośrodki zdrowia psychicznego) niż stanowiące ujęcie syntetyzujące. Z koncepcjami tym współgra wyrażana przez poglądy obiegowe tzw. wiedza zdroworozsądkowa, zgodnie z którą samobójca jest człowiekiem chorym, ponieważ nikt normalny z własnej woli życia się nie pozbawia. Odzwierciedleniem tych poglądów, w których na pytanie "dlaczego" szuka się wyjaśnienia w zaburzeniach psychicznych bądź szczególnych predestynujących do samobójstwa cechach jego ofiary, jest publicystyka.<br><br> Charakterystycznym przykładem tego typu rozumowania jest, przykładowo, często powoływany tekst Janusza Czapińskiego, w