konieczność zachowania tzw. kierowniczej roli partii, czyli jej panowania nad centralną administracją, policją i wojskiem. Obydwie to rzeczy trzeba pogodzić. Musimy to zrobić. Musimy stworzyć zupełnie nowy model oparty na kompromisie.<br>Chodzi o to, aby to wszystko, co stanowi politykę wewnętrzną państwa, było ustalane w drodze negocjacji między zorganizowanym w samorządność niezależne organizacje społeczeństwem a władzami państwowymi. Nowy model stosunków społecznych to właśnie instytucjonalne formy tych negocjacji. <br>Takiego modelu nie da się wymyśleć przy biurku. Musi być wypracowany przez wszystkie te ruchy społeczne, poprzez dyskusję. Pomysłów będzie na pewno wiele, będą one kontrowersyjne, sporne. Tylko w ten sposób może powstać model