dotyczy osób z wadami powyżej 4D, które dodatkowo przez soczewki kontaktowe widzą otoczenie w jego naturalnych wymiarach, podczas gdy okulary "plusowe" powiększają, a "minusowe" pomniejszają widziane przedmioty. Receptę na soczewki kontaktowe wystawia okulista, dobierając je do pacjenta (nie mogą ich nosić alergicy, cukrzycy, osoby z chorobami skóry, cierpiące na przewlekłe schorzenia oczu i stosujące niektóre leki). Dużo się zmieniło od czasu, gdy w 1889 roku szwedzki lekarz August Muller jako pierwszy założył je pacjentowi. Mimo że były wówczas sporym osiągnięciem, miały sporo wad - przykrywały całą powierzchnię oka i wymagały użycia ponad tysiąca egzemplarzy, zanim dopasowano te odpowiednie. Ich duży ciężar (były