niebo bijące, zawsze z dala jego głębi,<br>Głębi, co nas rozdziela, a która nas wiąże;<br><br>I pod stopy Ci kładąc kadzidło i mirrę,<br>Próżno błękit a smutek mój zamykam w lirę -<br>Miłość na serce lejąc, miłością je drążę.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;DOBRY WIECZÓR&lt;/&gt;<br><br>Pachnie sianem pomieszanym z wonią łóz,<br>Wiatr szeleścił, liście pieścił, ścichł.<br>W srebrze rzeki roztopione srebro brzóz<br>Srebrzy rzęsy, sięga oczu mych.<br><br>Śpiew daleki, jak melodia świerszczy - łąk,<br>Trąca kwiaty, owoc młodych drzew,<br>Wieczór ciepły, jak stulenie twoich rąk,<br>Z serca gorycz, z czoła zbiera gniew.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;KOCHANIE&lt;/&gt;<br><br>Miód nieba sącząc wonny na duszy słoneczność -<br>W oczach Twych smutek widzę, a w