ideologicznego doktrynerstwa i spętana cenzurą. Te uwarunkowania i mechanizmy zostały już przezwyciężone, niektóre zresztą dość dawno. Nadal jednak działają pewne, powstałe w ich wyniku, schematy i stereotypy. Kult wąsko rozumianego scjentyzmu jest po prostu wyrazem światopoglądowego zacofania, wynikającego z niewiedzy o procesach, jakie zaszły w nauce w ostatnich dziesięcioleciach. Radykalna segregacja i segmentacja dyscyplin naukowych to relikt pozytywistycznego nieporozumienia co do podziału wiedzy na lepsze przyrodoznawstwo i gorszą humanistykę. W latach 50. i 60. akademicka nauka polegała na mnożeniu i zgłębianiu coraz to węższych dyscyplin. Należało wiedzieć coraz więcej o coraz mniejszych obszarach rzeczywistości. Docelowo prowadzi to - jak zauważył dawno ktoś