Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
wewnątrz części: 3
Kyrie, Qui tollis (Gloria), Deum de Deo ­ Deo vero (Credo). Szczególnie eksponowany
w dwóch częściach Gloria i Credo jest motyw nr 3 (przekazu gnieźnieńskiego).
Na jego przykładzie widać, że kompozytor w wyborze motywów, w koncepcji mszy
dążył ­ w przeciwieństwie do Nowowiejskiego i Jurdzińskiego ­ do korelacji między
strukturą semantyczną tekstu motywu pieśni a egzegezą teologiczną i symboliką
tekstu mszalnego. Ten bowiem "motyw radości", o ascendentalnej linii melodycznej
koresponduje semantycznie bądź symbolicznie z tekstami mszalnymi, z którymi
został użyty: Et in terra, Quoniam, Et incarnatus, Et resurrexit, Et iterum
venturus. Zewnętrznie dziwić może posłużenie się tym samym motywem w wersach
wewnątrz części: 3 <br>Kyrie, Qui tollis (Gloria), Deum de Deo ­ Deo vero (Credo). Szczególnie eksponowany <br>w dwóch częściach Gloria i Credo jest motyw nr 3 (przekazu gnieźnieńskiego). <br>Na jego przykładzie widać, że kompozytor w wyborze motywów, w koncepcji mszy <br>dążył ­ w przeciwieństwie do Nowowiejskiego i Jurdzińskiego ­ do korelacji między <br>strukturą semantyczną tekstu motywu pieśni a egzegezą teologiczną i symboliką <br>tekstu mszalnego. Ten bowiem "motyw radości", o ascendentalnej linii melodycznej <br>koresponduje semantycznie bądź symbolicznie z tekstami mszalnymi, z którymi <br>został użyty: Et in terra, Quoniam, Et incarnatus, Et resurrexit, Et iterum <br>venturus. Zewnętrznie dziwić może posłużenie się tym samym motywem w wersach
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego