wsparta<br>Chwieje się ciężka moja głowa,<br>I bielmem oka szuka w kartach<br>Zapomnianego w życiu słowa.<br><br>Któż mi pozwolił tak zapomnieć<br>O siedmiokrotnej magii liter?<br>Nieunikniona! Zbliż się do mnie,<br>Zatrzaśnij za mną swą orbitę.<br><br>Pikowy król z żałobą w oku<br>Nadciągające klęski wróży,<br>Poczwórna dłoń na srebrnym loku<br>Zaprasza sennie do podróży.<br><br>As cały w zmierzchach, cały siny,<br>Bezużytecznie serca rani,<br>Potrójne liście koniczyny<br>Szeleszczą złymi truciznami.<br><br>Sklepienie mroczne i wysokie<br>Na karty rzuca ciemne plamy,<br>Z nietasowanych, czarnych okien<br>Wyziera twarz pobladłej damy,<br><br>I woła: "Boże, Boże, któż by<br>Mógł uratować go przed zgonem?<br>Już nie ma słów - są