Jany. Była od niej o dwa lata młodsza, lecz równie wyrośnięta i tęgawa. Miała też tę samą łagodną twarz z brązowymi oczyma krowy. Lecz w jej wilgotnych gałkach czaiło się więcej sprytu niż w Janinie w całości.<br>- Powtarza angielski - poinformowała mnie, prowadząc korytarzem. - Jutro macie klasówkę, prawda? - Prawda - skłamałam.<br>Jana siedziała przy biurku. Pokój był duży, ale tak zagracony, że nie było miejsca na oddychanie. Wszystko, co przypadało w spadku po zmarłych ciotkach, trafiało do tego pokoju. Empirowe stoliki kłóciły się z ciężką szarfą i biurkami z cepelii. Jana siedziała przy swoim, pod oknem.<br>Spojrzała na mnie, nie ruszając się z