zwycięskie. Kiedy jednak opóźnienia zostaną już nadrobione i struktury przemysłowe upodobnią się do siebie nawzajem a przyszłość staje się bardziej niepewna, nie jest już tak łatwo powiedzieć, jak powinni wyglądać potencjalni zwycięzcy. W takim momencie jest rzeczą właściwą, by polityka przemysłowa przesunęła swój punkt ciężkości na czynniki produkcji - przede wszystkim siłę roboczą i jej jakość, szkolenie i kształcenie, ale także infrastrukturę. <br>Wydaje się, że tak właśnie wygląda nowy consensus w zakresie polityki przemysłowej, a niektórzy autorzy wprowadzają rozróżnienie pomiędzy pożyteczną, "aktywną" polityką przemysłową "budującą nowe" a bezużyteczną, "reaktywną" polityką przemysłową (polegającą na nieskutecznych w dużej mierze działaniach, podejmowanych w odpowiedzi na naciski