i żyć będziemy. Czasem nawet dobre słowo wystarczy.<br>- E, zrobiła się z nas hołota.<br>- O, Jezu! Ogień wygasa! - zawołała Ziuta. - Dmuchać!...<br>Jęli na przemian podniecać płomień. &lt;orig&gt;Kiziak&lt;/&gt; pełgał, dymiąc obficie, nawet dobrze wysuszony miał zwyczaj tlić się tylko, ale był to jedyny opał - na stepie drzewa nie uświadczysz. Czasem do sioła na &lt;orig&gt;taradajkach&lt;/&gt; zaprzężonych w kosmate koniki Kazachowie przywozili chrust nie chrust, zwali go &lt;orig&gt;saksauł&lt;/&gt;, gdzieś z odległych stron, i wymieniali na paczuszkę herbaty, nadesłaną z Polski. I cmokali przy tym, i oczka im lśniły. Herbata dla nich to był specjał nad specjały, nauczyli się od Chińczyków wielbić ten napój, podawany