blondyn z pedagogiki, uśmiechnięty, ale nieco nieśmiało łypiący spoza grubych okularów - spojrzał na Aldonę i uśmiechnął się jeszcze szerzej:<br>- To ciekawe, co mówisz, o tych partyjniakach. A jak się ma tatuś?<br>Chwyt był poniżej pasa - Aldona była córką byłego pierwszego sekretarza KC PZPR, odsuniętego od władzy w wyniku przemian październikowych, skądinąd podobno porządnego faceta. W kółku otaczającym nas rozległy się śmiechy. Witek podszedł leniwie do tablicy, ostrożnie odkleił ulotkę i oddał Aldonie.<br>- Przyklej se gdzie indziej, póki klej nie obsechł - powiedział. - My do ciebie nic nie mamy.<br>Kilka tygodni później przypomniałem sobie tę scenę bardzo dokładnie, kiedy w kontaktowym mieszkaniu na