do czytania rozprawki nie zważając, że Baśka siedzi i patrzy na mnie. Po chwili zmitygowałem się, przeprosiłem za nietakt i powiedziałem, że już sobie pójdę. W domu przepiszę tych dwadzieścia kilka stron i książkę oddam niedługo. Baśka powiedziała, żebym sobie nie przeszkadzał, zakręciła się koło palnika, przygotowała herbatę, nawet wyłuskała skądś parę kostek cukru dla mnie, a sobie wrzuciła pastylkę sacharyny. Powiedziała, że to dietetycznie. Wyszła też na chwilę z apteki zostawiając na drzwiach wywieszkę: "Zaraz wracam. Komme gleich". Zasunęła zasłonkę na szybie drzwiowej i zamknęła aptekę na klucz, żeby nie narażać mnie na spotkanie klientów, wytłumaczyła. Po chwili wróciła. Pomyślałem