strofy pochłonęły mnie i zastanowiły. Pisał je bardzo młody poeta, miał niewiele ponad 20 lat, a jakie już były dojrzałe! Cóż, całe nasze pokolenie albo zostało wybite albo osiągnęło wiek męski w wojennym tempie, ale nie wszyscy zdawali sobie z tego sprawę i nie wszyscy potrafili to wyrazić w formie skondensowanej poezji. Oczywiście musiała to być poezja ostatnich lat, więc zbiorek Janka nosił tytuł Ballady wojenne i zawierał kilkanaście utworów, w których ładunek uczuciowy wiązał się z formą wyjątkowo lapidarną. Oto jeden dwuwiersz:<br>&lt;q&gt; Anglik zaopatruje, żywi i ubiera,<br>a Polak tylko walczy. I tylko umiera. &lt;/&gt;<br><br>Później, do Londynu, zaczęły napływać z