ponieście mnie wysoko, niczym Eliasza, ponad szare mrówkowce. Wszędzie ustawcie dla mnie krzesła. Tu jest mój kraj. Widzę, jak powstaje największa na świecie synagoga, w budynku zwanym niegdyś pałacem Stalina, a później Kultury i Nauki. Unieście mnie ponad osiedla, gdzie specjalne ekipy odpiłowują od dzwonnic w kościołach zbudowanych w stylu skopanego prześcieradła krzyże, by na ich miejsce zamontować gwiazdy Dawida. Całe rzesze mężczyzn gorączkowo zapuszczają pejsy i uczą się hebrajskiego, by studiować mądre księgi, inni, przeciwni takiemu wstecznictwu, tłumaczą święte tomy na polski, Zohar zostaje przystosowany do nowego języka i alfabetu. Resztki fanatycznych katolików pośpiesznie składają <orig>autodafe</>. Gazety pełne są opowieści