chicagowskim Jackowie. Panował spory ruch, który był zapowiedzią czekających mnie tu niespodzianek.<br>Przede wszystkim p. Jaś - kelner. Stateczny, szybki, i spostrzegawczy. Obdarzony niezwykłą pamięcią mógłby zostać kantorem w bóżnicy - przyjął nasze zamówienie nic nie notując!<br>Muszę teraz wybiec nieco naprzód i zeznać, moi drodzy, że nie przeczytacie dzisiejszym odcinku choćby skrótowego spisu potraw serwowanych w lokalu "Kaprys". Jest to spowodowane wrodzoną czujnością ww. p. Jasia, który przydybał mnie, gdym nieopatrznie odpisywał dla Was potrawy z karty. I znów poczułem się jak uczeń z podstawówki, złapany przez belfra na ściąganiu. Ale nie dość, że p. Jaś zabrał mi kartę dań, to jeszcze