o kilkadziesiąt metrów od domu w gęstej kępie bzów, na wprost wyjścia z pomocniczego korytarza w części gospodarczej. Chciał po prostu wyrwać się z oficjalnej atmosfery i wrócił dopiero, kiedy rozpoczynał się kwadrans muzyczny. Panna Zofia po krótkim, z góry beznadziejnym oporze sterroryzowała najmłodszego z czwórki kuzynów, żeby zagrał na skrzypcach, starszy akompaniował na fortepianie, ale po chwili sama Panna Zofia usiadła do akompaniamentu.<br>Zwykle po występie miała ona stałe opowiadanie o jakimś wirtuozie, po którego występie słuchacze na jakiś czas zupełnie oniemieli i właśnie ten brak braw stanowił największe brawa. a na zakończenie morał, że skrzypce są naprawdę niezwykłym instrumentem