dzieła artystów związanych z krakowskim &lt;name type="org"&gt;Towarzystwem Artystów Polskich "Sztuka"&lt;/&gt;. <br>Wojna przerwała biennale, a następna edycja odbyła się dopiero w 1920 r. Włosi, żywiący wobec Polaków szczere uczucia sympatii, udostępnili nam pusty pawilon niemiecki. Chcieli oddać go nam na zawsze. Polski rząd oferty nie przyjął. Jednak na tę jedną okazję Polacy skuli fryz Nibelungów, który zdobił zewnętrzne ściany budynku.<br>Drugie dziesięciolecie wolnej Polski przyniosło zasadnicze zmiany. W 1932 r. otwarto polski pawilon. Jest on częścią budynku wzniesionego według planów włoskiego architekta, &lt;name type="person"&gt;Brenno Del Giudice&lt;/&gt;, na oddzielonej od &lt;name type="person"&gt;Giardini&lt;/&gt; wąskim kanałem wysepce Świętej Heleny. Od tej chwili udział Polski w biennale nabrał charakteru