ogrodzie, że się jej nie oprze<br>Żaden szelest, co chętnie taje w niej i ginie.<br>Czerwieniata wiewiórka skacze po sośninie,<br>Żółty motyl się chwieje na złotawym koprze.<br><br>Z własnej woli, ze śpiewnym u celu łoskotem<br>Z jabłoni na murawę spada jabłko białe,<br>Łamiąc w drodze kolejno gałęzie spróchniałe,<br>Co w ślad za nim - spóźnione - opadają potem.<br><br>Chwytasz owoc, zanurzasz w nim zęby na zwiady<br>I podajesz mym ustom z miłosnym pośpiechem,<br>A ja gryzę i chłonę twoich zębów ślady,<br>Zębów, które niezwłocznie odsłaniasz ze śmiechem.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;* * *<br><br>Hasło nasze ma dla nas swe dzieje tajemne:<br>Lampa, gdy noc już zdąży świat mrokiem owionąć