zmusza, aby "wiedzą nabytą dzielić się z innymi". Jego dzieło - odwołujące się do światłych umysłów epoki, a także do starożytnych mędrców - doskonałością formy dorównywało najlepszym utworom kultury łacińskiej. Pełne wiedzy filozoficznej, literackiej, prawniczej, było przeznaczone dla światłego czytelnika, a takich widać nie brakowało w otoczeniu autora. Jednocześnie w sposób przystępny sławiło miłość ojczyzny i służyło "ku pokrzepieniu serc" w czasach rozbicia dzielnicowego. Liczne odpisy fragmentów ‚Kroniki krążyły po kraju, a wzorowali się na niej także autorzy innych utworów, jak choćby ‚Kroniki wielkopolskiej. Chętnie czytano żywoty, np. św. Stanisława i św. Jadwigi. Szerszemu gronu odbiorców duchowni zalecali zbiory budujących przykładów