współczesnym próbom aż nadto skompromitowanym. W międzywojennym dwudziestoleciu niemało ludzi doszło do przekonania, że muszą być komunistami i zadając gwałt swoim wątpliwościom, "stawało do szeregu". Inni, w pogoni za "światopoglądem", zagłuszali zdrowy rozsądek mieszaniną Tomasza z Akwinu z teoretykami imperializmu i faszyzmu. Ludzi ogarnął szał wyrzeczenia się swojej własnej myśli, ślepy pęd do podporządkowania się i dyscypliny - co może zrozumiałe jest jako reakcja na zbyt liberalny wiek XIX-ty, ale dawało obraz dość żałosny. <br> Jak widzisz niewysoko sobie cenię wiarę, rozwijającą się poza myślą i wbrew myśli. Wiara ślepa zasługuje na szacunek. Ale wiara dobrowolnie oślepiona nie wywołuje we mnie podziwu