ważna była niezłomna pod tym względem postawa Wiktora Hugo: o konieczności osadzenia dramatu w historii pisał w Przedmowie do Cromwella, a powtarzał ten pogląd i wtedy, gdy tworzył dla teatru.<br>Materią dramatu powinna być historia. Bodaj żaden z romantycznych filozofów ani pisarzy nie sądził inaczej.<br>Także Mickiewicz. Wprawdzie ostrze kąśliwych słów z III części Dziadów: &lt;q&gt;&#132;wieleż lat czekać trzeba, nim się przedmiot świeży / Jak figa ucukruje, jak tytuń uleży?"&lt;/&gt; było skierowane przeciw zaśniedziałym warszawskim klasykom, wprawdzie w Dziadach to klasycy nie dopuszczają do poezji tematów współczesnych, zaś "młodzież" szyderczo ich krytykuje; wprawdzie Mickiewicz nawet wprowadził temat współczesny do Dziadów, ale