nie robić nic dnia onego, a do kościoła ubrawszy się a upstrzywszy się ić a stanąć co na nawyższym miejscu a poglądać jeden po drugim. A tam się poznać, tam się witać, tam się dowiedzieć o wszytkich sprawach jeden drugiego. Potym się nasłuchawszy pisku, krzyku, huku, któremu żaden ani jednego słówka nie rozumie, a dawszy ofiarę, a pokropiwszy się wodą, już ić na wszytki co nawiętsze a nasprośniejsze wymysły świata tego. A już na poły grzech, kto by się nie upił w dzień święty abo nie skakał jako szalony nakładszy wieńców abo jakiego gałęzia na głowę swoję (Ewangelia niedziele siedmnastej po