do niedawna nie pojawiały się przecież oficjalne delegacje. Jeszcze w latach stanu wojennego służby specjalne filmowały składających kwiaty na symbolicznej mogile katyńskiej. Nie wolno o tym zapominać. <br>Zabrakło też poważnej debaty o samym Powstaniu, którego sens (pomijając nieprzemijający wymiar symboliczny) nie jest wcale tak oczywisty, jak mogłoby się wydawać, kiedy słuchało się podniosłych przemówień i apeli. Od 35 lat chodzę 1 sierpnia na Powązki i za każdym razem, kiedy patrzę na rzędy powstańczych krzyży, myślę: A może, gdyby oni nie zginęli, powojenna Polska byłaby inna? Nie powstał film fabularny, który podjąłby polemikę z dziełami legendarnej szkoły polskiej z lat 50., historyków