rządzących się własnymi prawami. Ponadto "zmodyfikował" on monizm w stosunku do jego pozytywistycznego ujęcia, przez powiązanie z nim szczególnych treści ontologicznych. Wyszedł poza materialistyczną interpretację świata, zachowując jego jedność przez odwołanie się do pojęcia natury i rozdzielając zarazem świat zjawisk materialnych od świata zjawisk społecznych. Właśnie ta sfera rozważań filozoficznych, służebnych wobec teorii socjologicznej, pozwala w sposób poważny potraktować stwierdzenie Gumplowicza, wydające się być tylko dziełem przypadku czy swoistej metafory. Mowa tutaj przede wszystkim o momentach, w których grupa społeczna ukrywała się jako twór, pozbawiony zarówno komponentu materialnego jak i duchowego.<br>Naczelną kwestią w ramach ogólnej problematyki stała się dla myśliciela