wzrok lub słuch są ograniczone - np. w gęstwie leśnej -<br>zwierzę orientuje się głównie dzięki węchowi. Analizator węchowy<br>dochodzi do wielkiej precyzji - np. ćma kasztanówka odbiera zapachy z<br>odległości kilkunastu kilometrów.<br> Zjawiska związane ze zmysłem węchu nie zostały dotychczas<br>dostatecznie rozpoznane; i tak np. J. Beck głosi teorię, że gazowe<br>substancje smakowe absorbują w sposób selektywny promieniowanie cieplne<br>ciała, wywołując w nabłonku węchowym specyficzne ochłodzenie. Brak więc<br>obiektywnych podstaw klasyfikacji i mierzenia zapachów. Jakości węchowe<br>wyróżnia się psychologicznie na podstawie zróżnicowania doznań. Oto<br>najbardziej znany podział zapachów<br>(wg Zwardemackera): 1) eteryczne - eter, wosk pszczeli, 2) aromatyczne<br>- kamfora, pieprz, migdał, 3) balsamiczne - balsam