brzuchu, plecach i głowie. Dopiero ojciec i służąca zdołali ją odciągnąć. Wtedy właśnie Julia odwróciła się i przejechała paznokciami po twarzy Hipolita.<br>Iw zapamiętała czerwone pręgi na pośladkach tamtej kobiety i ciemniejące strupy na twarzy i szyi ojca, który przez kilka tygodni przyklejał plastry, a później długo jeszcze pudrował i smarował kremami zraniony policzek. Wiedziała, że stało się coś okropnego, co zawisło nad całym ich życiem. Od tamtej nocy matka znienawidziła ojca ostatecznie i często, kiedy nie było w domu nikogo, a Iw bawiła się lub odrabiała lekcje w sąsiednim pokoju, mamrotała przekleństwa lub ściszonym szeptem rozmawiała sama ze sobą. Iw