cyborgi, wykonując nieskoordynowane, śmieszne ruchy, które w niczym nie przypominały kroku defiladowego. To nic, że z daleka wyglądaliśmy jak grupa niepełnosprawnych w ośrodku rehabilitacji. Ale przecież wytrwałością i pracą ludzie się bogacą, jak mawia przysłowie.<br>I tak płynęły kwietniowe dni w tej zielonej rzeczywistości, aż wreszcie cały turnus SPR przystąpił śmiało do najważniejszej uroczystości dla każdego żołnierza czyli do przysięgi. Podniecenie w tym dniu sięgało zenitu, zarówno wśród nas, jak i wśród całej kadry zawodowej. (Ciekawe u kogo było większe?) Przyjechała rodzina, znajomi. Część oficjalna przebiegła bardzo sprawnie (był nawet ksiądz) i od tego dnia staliśmy się prawdziwymi żołnierzami (oficjalnie). Tego