zaczął sprytnie i obłudnie. Po drugie: dyrektor szpitala odnosi się do nas obu jednakowo niechętnie. Niechętnie, słyszy pan?...<br>- O tak! - zawołał Rubiński z ulgą. Dał się natychmiast złapać na ten prymitywny haczyk. Nienawiść jego do doktora Tamtena była sprężyną, którą Widmar mógł naciskać, ile chciał, nie obawiając się przesadzić i śmiało korzystając ze wszystkich wynurzeń, jakie potem następowały.<br>- Więc bardzo pana proszę, niech pan zobaczy akta - poprosił na pożegnanie, a sam został w kawiarni roztrzęsiony wiadomościami. Teraz był tylko nimi przejęty.<br>- Operacja! - krzyknął do krawca. - Ty wiesz, jak się ta operacja odbyła?!<br>&lt;page nr=75&gt;<br>Operacja<br>Iformacje dotyczące wiadomej sprawy, jakie zebrał Widmar, były