się połakomić na moje skórzane klejnoty.<br><br>&lt;tit&gt;Rolkarz&lt;/&gt;<br><br>Wódz jest pamiętliwy i mściwy. Swoim wrogom nakładałby kagańce albo, co zdarzyło się zeszłego lata, dolewałby do drinków oleju silnikowego. Przyjaciół ceni i hojnie obdarza. Kiszonym ogórkiem wyciągniętym z kieszeni, wentylatorem, dzwonkiem do drzwi, łykiem wódki.<br><br>Szajbus tymczasem twierdzi, że sprawa z kagańcami śmierdzi. Nic o nich nie wie, a z Wodzem - za oszczerstwa - jeszcze się porachuje.<br><br>Ostatnio Wódz odwiedził nad ranem popularnego niegdyś piosenkarza Mieczysława Ś. Wszedł przez balkon, wyjadł zawartość lodówki, otworzył wino, wziął prysznic i zasiadł w fotelu. - Mieczysławie, przecież nie można tak chrapać! - zdenerwował się w końcu popijając napój bogów