jest bardzo ładny, ale w bufecie jest coś dziwnego. Jakaś tajemniczość straszna kryje się w tych twarzach z żelaznego drzewa. Są roboty samego Zamoyskiego. Tam będziesz miał wszystkie twoje narkotyki. Ja ci nie będę przeszkadzać, pozwolę ci na wszystko, ale w miarę.<br> Bezdeka uśmiecha się bezmyślnie<br>Nie cieszysz się?<br> Ella smutnieje nagle<br>Mama sama urządziła mi mój buduarek. Wszystko pokryte różowym jedwabiem w błękitne kwiatki.<br><br>&lt;page nr=190&gt;<br><br> BEZDEKA<br> obejmuje ją z nagłą czułością<br>Ależ tak - cieszę się. Moja biedna malutka.<br> Całuje ją w głowę<br> JULIUSZ II<br> do Posągu<br>Patrz, córko, jak szczebiot tego ptaszka usypia naszego dobrego, potulnego węża.<br> ELLA<br> oglądając się<br>Kto