wyrwałem się <br>kolegom i pobiegłem z Alojzym do pana Kleksa, który wyczekiwał <br>już niecierpliwie w szpitalu chorych sprzętów.<br><br>- Połóż go na tym stole - rzekł do mnie - natychmiast <br>zabierzemy się do roboty.<br><br>- A więc mogę tu zostać? - zapytałem nieśmiało.<br><br>- Owszem - odparł pan Kleks - potrzebna mi będzie <br>pomoc.<br><br>Ponieważ nie jedliśmy jeszcze śniadania, pan Kleks po <br>raz pierwszy poczęstował mnie pigułkami na porost włosów, <br>po czym polecił mi, abym Alojzego rozebrał.<br><br> Okazało się, że tylko głowa i dłonie <br>lalki ulepione były z cielesnej masy, wszystkie zaś pozostałe <br>jej części pokrywała cienka warstwa miękkiego i lekkiego <br>metalu o mieniącym się różowym połysku.<br><br>Pan Kleks