czyli szybkości reakcji odniesionych do tych samych (jednostkowych) stężeń reagentów ma jednak sens. Znając stałą szybkości reakcji możemy łatwo obliczyć szybkość reakcji, jeśli tylko znane są nam stężenia substratów.<br>W roztworach alkalicznych i w środowiskach aprotycznych, tzn. nie zawierających protonów (są nimi rozpuszczalniki organiczne, np. dimetylosulfotlenek) O2, rozpuszczony w postaci soli (np. ponadtlenku potasu, KOˇ2), jest stosunkowo trwały. Okres półtrwania O2 w dimetylosulfotlenku jest dłuższy niż 7 godzin dla milimolarnych stężeń anionorodnika.<br>Spontaniczne zachodzenie reakcji dysmutacji anionorodnika ponadtlenkowego pociąga za sobą istotną konsekwencję: wszędzie tam, gdzie pojawia się anionorodnik ponadtlenkowy, pojawia się także nadtlenek wodoru. Nie zawsze w doświadczeniu określana