osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych wielokrotnie jeździł na &lt;name type="place"&gt;Litwę&lt;/&gt;, wspomagał jej dążenia niepodległościowe, zabiegał o poparcie dla nich wśród Polaków na &lt;name type="place"&gt;Wileńszczyźnie&lt;/&gt;, a im pomagał zorganizować się, wspierał inicjatywy wydawnicze, np. czasopismo &lt;name type="tit"&gt;"Znad Wilii"&lt;/&gt;. Był pomocny w pierwszym okresie działalności litewskiej placówki dyplomatycznej w &lt;name type="place"&gt;Warszawie&lt;/&gt;. Był w &lt;name type="place"&gt;Wilnie&lt;/&gt; zimą 1991 roku, kiedy sowiecki &lt;name type="org"&gt;Specnaz&lt;/&gt; brał &lt;gap&gt; telewizyjną i otaczał pancernym kordonem parlament litewski. Następnie w &lt;name type="place"&gt;Warszawie&lt;/&gt; czynił przygotowania - na wypadek, gdyby &lt;name type="place"&gt;Moskwa&lt;/&gt; zdecydowała się okupować &lt;name type="place"&gt;Litwę&lt;/&gt; - do utworzenia emigracyjnego przedstawicielstwa władz litewskich. Niepodległa &lt;name type="place"&gt;Litwa&lt;/&gt; odznaczyła go Orderem &lt;name type="person"&gt;Giedymina&lt;/&gt;. &lt;name type="person"&gt;Marek Karp&lt;/&gt; był również pionierem dialogu z &lt;name type="place"&gt;Białorusią&lt;/&gt;.<br>W 1990 roku z niewielką grupą współpracowników, m