joggingu, ale lepsze to niż godzina bezczynności. Wracam wykończona. Od 10 godzin i 45 minut nie zapaliłam papierosa. Kolejna godzina upływa mi na grze w tenisa. No i proszę, już 12.00. Dopiero. Zostaje jeszcze dziesięć godzin do zabicia, biorąc pod uwagę, że na Ibizie normalny człowiek nie kładzie się spać przed 22.00. &lt;orig&gt;Wyhaczam&lt;/&gt; samotnego faceta na korcie. Proponuję mu partię tenisa. "Teraz, natychmiast?" - jest wyraźnie zaskoczony. "Natychmiast." Nie mam czasu na tracenie czasu. Nie mogę ani myśleć, ani szukać okazji do zapalenia.<br>Po tenisie wyciągam nowego znajomego na siłownię i już po godzinie &lt;orig&gt;wymiękam&lt;/&gt;. Lądujemy w restauracji. Przyświeca mi