grzbiet Ornaku.<br>Usiadła na samej grani między skałami - pisze Marek Grocholski. I notuje zwierzenie pani Janiny: Wieczorne zorze wyglądały wspaniale, potem na ciemnym już niebie wyłonił się rąbek księżyca. Zaczęłam odmawiać różaniec.<br>Świt. Słońce. Ciepło. Było mi bardzo dobrze, zobaczyłam kwiaty, których od lat już nie oglądałam na swoich ścieżkach spacerowych w rejonie regli - opowiada pani Janina i przyznaje, że martwiła się o rodzinę, która przecież niepokoi się jej nieobecnością w domu.<br>Nie wiem, dlaczego nie zeszłam do schroniska na Ornaku - przyznaje pani Janina - dzień był upalny, chciało mi się pić, zaczęłam szukać wody. Wlazłam w kosodrzewinę, potem wyszłam na jakąś