się poszukiwanie swoich. Na szczęście szybko ich odnalazłem (raczej to oni mnie wypatrzyli) i z uśmiechem na ustach pojechałem do domu.<br>Najgorsze w wojsku są powroty, a to był mój pierwszy powrót. Wchodziliśmy do jednostki w czasie zaprawy, a później na zajęcia. Na szczęście zdążyliśmy na śniadanie. Z dworca przyjechaliśmy specjalnie podstawionym wojskowym autobusem. Po wejściu do jednostki następuje kolejny szok. Ale szybko zabierają nas na zajęcia i wypełniają nam całe dnie. Myśleliśmy, że po przysiędze będzie więcej luzu, ale myliliśmy się. Nie było już treningów musztry, w to miejsce weszły zajęcia ogólno-wojskowe i specjalistyczne. Pocieszaliśmy się tylko perspektywą wyjazdu