gruntu jako podłoża budowli hydrotechnicznych, nawierzchni drogowych, lotnisk itp. oraz przy wykonywaniu różnego rodzaju wykopów.<br><br>Charakterystyki pęcznienia (ekspansji gruntów) można dokonywać różnymi metodami (w zależności od celu badania i dostępnej aparatury), zarówno laboratoryjnymi, jak i obliczeniowymi. Podstawowym najczęściej stosowanym parametrem opisującym pęcznienie jest stosunek różnicy wysokości próbki po i przed spęcznieniem do jej wysokości początkowej, wyrażony w procentach. Wielkość pęcznienia w takim przypadku określa wzór: &lt;gap&gt;<br><br>Istnieje także duża różnorodność badań pęcznienia, polegająca na różnym ustaleniu stanu, w jakim znajduje się próbka przed przystąpieniem do badania (naruszony, nienaruszony), różnej wilgotności początkowej próbki (&lt;orig&gt;powietrznosucha&lt;/&gt;, naturalna, optymalna), różnym ciśnieniu wywieranym na próbkę podczas badania